' Point Of View: Είναι ο πόνος..." καλός '' ;

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Είναι ο πόνος..." καλός '' ;

Από τη μέρα που ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο , με πόνο ερχόμαστε ...Γεννιόμαστε και κλαίμε παράλληλα . Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ? Γιατί ενώ ετοιμαζόμαστε για το πιο όμορφο πράγμα που έρχεται μπροστά μας , τη ζωή , εμείς ξεκινάμε σε αυτή με τα μάτια μας γεμάτα δάκρυα; Μάλλον περάσαμε πολλά για να φτάσουμε στο σημείο της γέννησης και είναι δάκρυα χαράς που επιτέλους τα καταφέραμε...Ή μήπως κάποιος μας έδωσε την '' γνώση '' και τη σοφία να καταλάβουμε πως αυτό που έρχεται μπροστά μας δεν είναι εύκολο; Μήπως τελικά γνωρίζαμε καλύτερα τη ζωή εκείνη τη στιγμή και τον πόνο που έρχεται μαζί της;Τότε ξέραμε πιο πολλά για εκείνη που στη πορεία ξεχάσαμε και μαζί έφυγε κάθε γνώση και κάθε σοφία;
Πολλά τα ερωτήματα που βασανίζουν το μυαλό κάθε νύχτα . Τη νύχτα που όποιος πόνος νιώσαμε , όποιο λάθος κάναμε έρχεται δίπλα μας σαν ένας καλός φίλος και '' ζητάει τα ρέστα ''.
Λένε ο πόνος χρειάζεται για να νιώσεις πως ακόμα νιώθεις . Για να σε ξυπνήσει από κάποιον λήθαργο στον οποίο είχες πέσει και το μόνο που έκανες είναι να ζεις τη ζωή σου μηχανικά προσπαθώντας να ικανοποιήσεις καθαρά και μόνο τις βιοποριστικές σου ανάγκες!Τα αφήσαμε όλα πίσω , άνθρωποι !Τη ψυχή μας την ίδια και ότι μας καθιστά πνευματικά εξελιγμένα όντα. Και εκεί κάτι συμβαίνει και έρχεται ο πόνος . Που τον μισείς και θες να φύγει από κοντά σου .΄Έχεις δίκιο σε '' ματώνει ''. Σου χει περάσει όμως από το μυαλό ότι αυτός κρύβει κάπου βαθιά μια εξελικτική ικανότητα  και ευκαιρία που δε περίμενες ; Μέσα από αυτόν μπορείς να πεθάνεις εκατό φορές, αλλά θα ωριμάσεις μία και καλή και όταν θα σηκωθείς από το έδαφος μπορείς τότε να καταλάβεις το νόημα της ζωής σου , ακόμα και να βρεις την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα του '' γιατί ερχόμαστε στη ζωή με κλάμα. '' Το μόνο πράγμα που μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο με στροφή 360 μοιρών είναι αυτό το αφιλόξενο παράσιτο . Ίσως να  φαίνονται όλα αυτά παράλογα αλλά αν φέρουμε στο μυαλό μας τον εαυτό μας πριν νιώσουμε πόνο και αφού τον βιώσουμε και τον ξεπεράσουμε , ποιος εαυτός νομίζετε είναι καλύτερος ; Ο πρώτος που είναι' ένας " αρχάριος '' σε σχέση με τη ζωή, ή ο δεύτερος , ο '' έμπειρος '' που πλέον θα ναι τόσο ώριμος που θα μπορεί να σταθεί καλύτερα σε δύσκολες ψυχικές συνθήκες ;
Είναι λογικό να φοβάσαι μην πονέσεις , όμως παράλληλα έτσι φοβάσαι και την ίδια τη ζωή. Αυτή θέλει " κότσια " , θέλει αντοχή και κάθε είδους δύναμη που μπορεί να διαθέτεις . Μη φοβάσαι λοιπόν το πόνο . Αυτό το άτιμο ,ανεξέλεγκτο και ακατανόητο συναίσθημα που έρχεται σε σένα,  έχει τους λόγους του και οι επιπτώσεις δεν είναι μόνο αρνητικές . Άλλωστε τίποτα δεν γίνεται τυχαία , είτε καλό είτε κακό , καθώς μη ξεχνάμε πως Αυτός που μας κοιτάει , Αυτός που μας έπλασε , " τα πάντα εν σοφία εποίησε "...

 Βασιλική Μάνδρου  Ν.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου