Μετά από έναν χωρισμό

Και μετά τον χωρισμό τι; Βλέπουμε παντού γύρω μας ανθρώπους να χαλάνε σχέσεις (κάθε είδους), να τσακώνονται, να ξεκόβουν και να μην ξανά μιλούν. Υπάρχουν μερικές συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου τάσσομαι υπέρ αυτής της άποψης. Επειδή όμως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις, τις περισσότερες των περιπτώσεων, υποστηρίζω το άκρως αντίθετο. 

Γνωρίζουμε καθημερινά στην ζωή μας εκατοντάδες ανθρώπους. Κάποιοι μας αρέσουν και κάποιοι όχι. Με κάποιους "τα βρίσκουμε" και με κάποιους όχι. Δεν γίνεται άλλωστε να ταιριάζουμε με όλους. 

Έχει παρατηρηθεί, ότι συνήθως πληγωνόμαστε από αυτούς που συμπαθήσαμε και αγαπήσαμε περισσότερο. Γιατί, όταν αγαπάμε κάποιον και τον κάνουμε μέρος της ζωής μας, μας ενδιαφέρει κάθε χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του προς τα εμάς, κάθε πράξη που θα κάνει, κάθε λέξη που θα πει.

Μέσα σε λίγα λεπτά όμως, η αγάπη και το ενδιαφέρον γίνονται μίσος και αδιαφορία. Υποθέτω, είναι μάλλον άμυνα του ανθρώπινου μυαλού να δημιουργεί ασπίδα σε αυτό που το πληγώνει.  

Δυστυχώς όμως, όσες ασπίδες και να βάλεις, όσους τοίχους και να υψώσεις, ο άνθρωπος αυτός είναι ακόμα εκεί. Όσο και να κάνεις πως δεν υπάρχει, είναι εκεί. Στέκεται απέναντι σου και σε κοιτάει κατάματα. Μπράβο σου αν αντέχεις και αδιαφορείς, σαν να μην υπάρχει. Σου ξανά θυμίζω όμως ότι υπάρχει.

Εγώ θα σου πρότεινα να τον αντιμετωπίσεις με ευγένεια και καλοσύνη, γιατί κακά τα ψέματα ήταν ένα παρελθόν που αγάπησες, ένα παρόν που σε απογοητεύει και ένα μέλλον που θα υπάρχει εκεί και θα στέκεται απέναντι σου. Συμφιλιώσου με την ύπαρξη του, όσο προσπαθείς να την μισήσεις, τόσο θα την βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου!!!

Ctefanie Kour